Het is niet zo moeilijk te zien waarom Emile Van Doren dit werk de titel ‘Cour de ferme’(Boerenerf) gaf: hij schilderde een typische Kempische boerderij, met waterput en enkele kippetjes op het erf. De afgebeelde hoeve, deels in baksteen, deels wit bepleisterd, lag op de Richter (Gelieren in Genk) en was bekend als Hoeve Grèèrke. De hoeve draagt de naam van één van zijn vroegere bewoners, Gerard Thielens (1828-1909), beter bekend als Richter Grèèrke. Het was gebruikelijk in deze tijd om mensen een naam te geven naar de plek waar of in welke boerderij ze woonden. De naam Richter werd dan ook voor de hele familie gebruikt. Zijn vrouw stond bekend als Richter Gonneke en hun kinderen als Richter Mieke, Richter Jeanke en Richter Bèrke.
Emile Van Doren heeft deze hoeve, die niet zo heel ver van villa Le Coin Perdu lag, meermaals bezocht en geschilderd. In de collectie van het Emile Van Dorenmuseum bewaren we een tweede schilderij, eveneens olieverf op doek, dat mogelijk dezelfde hoeve afbeeldt. Dat Van Doren de hoeve goed kende, blijkt uit een foto in familiebezit, bij nazaten van Richter Grèèrke. Op deze foto herkennen we Fanny Van Doren, de dochter van de landschapschilder, samen met hond aan de toegang naar de hoeve. Fotograaf van dienst was mogelijk Emile Van Doren zelf, al weten we dat niet zeker.
Naast het Kempische landschap waren de hoeves en het Kempenleven in en rond Genk geliefde onderwerpen voor landschapsschilders en -fotografen. Ook toeristen vonden de weg naar deze pittoreske plekken in Genk. Een mooi visueel bewijs hiervan is een andere foto uit familiebezit. Hierop herkennen we Richter Mieke, samen met haar broer Richter Bèrke en zoon Jef aan de hoeve waarvoor ze samen ook met enkele onbekenden poseren. Het zou kunnen dat we enkele jonge landschapsschilders zien, maar vermoedelijk zijn het toeristen die het stadse leven voor korte tijd ontvlucht waren, en op ‘villegiatuur’ kwamen naar het landelijke Genk. Wie het ook zijn, ze bezochten – op de fiets – hoeve Grèèrke en lieten zich graag fotograferen samen met het gezin. Deze foto is te dateren midden jaren twintig van de vorige eeuw. De jongste telg op de foto, Jef Olaerts werd namelijk geboren in 1916 en moet op deze foto een jaar of tien zijn.
Hoeve Grèèrke bestaat vandaag de dag niet meer. Enkel de fundamenten zijn nog onder een nieuw gebouwde stalling terug te vinden. Het is de ambitie van het Emile Van Dorenmuseum om, ook met Heemkring Heidebloemke waarmee we de samenwerking dit jaar nog verder willen uitdiepen, het artistieke en visuele geheugen van Genk en zijn landschap te bewaren. En het is dankzij foto’s zoals deze dat we het verhaal achter een schilderij tot leven kunnen brengen en een stukje van dit geheugen kunnen bewaren én delen!
Foto's:
- Schilderij Cour de ferme door Emile Van Doren (collectie Emile Van Dorenmuseum)
- Foto: Fanny Van Doren samen met hond aan Hoeve Grèèrke op de Richter in Gelieren, Genk. Mogelijk maakte Emile Van Doren deze foto, die bewaard wordt door nazaten van de bewoners van de hoeve.
- Foto: Centraal staan van links naar rechts Richter Mieke, haar broer Bèrke en zoon Jef, met links en rechts van hen twee onbekenden. Mogelijk toeristen die met de fiets op doortocht waren door Genk en zich lieten fotograferen aan Hoeve Grèèrke samen met de bewoners.
